Για τις παλιές αγάπες να μιλάς

Στάθηκα στη βιτρίνα ενός βιβλιοπωλείου. Ψάχνοντας να βρώ κάποιο δώρο για ένα φίλο, σκέφτηκα να μπω μέσα.Δειλά πλησίασα τα ράφια και αργά άρχισα να περιεργάζομαι τους τίτλους , προσπαθώντας να βρω κάτι καλό. Βιβλία πολλά , άλλα με πολυτελές εξώφυλλο, άλλα με συνηθισμένο. Κοιτούσα τα οπισθόφυλλα , να βγάλω μια άκρη για το περιεχόμενο, ξεφύλλιζα το μέσα , άγγιζα το χαρτί. Αναμνήσεις μου ήλθαν,από τότε που μικρός έψαχνα την αλήθεια του κόσμου σ' ένα βιβλίο της μικρής σχολικής βιβλιοθήκης . Αλλά και αργότερα , φοιτητής, τα βιβλία ήταν οι μεγάλες μου αγάπες. Με τον καιρό , οι συνθήκες , η απουσία χρόνου , το αίσθημα της πληρότητας του ενήλικα - λέγε με αλλιώς πολύξερο- μ' έφεραν μακριά από αυτή την αγαπημένη αίσθηση.
Τελικά , κατέληξα ν' αγοράσω μια ιστορία για τους Ολυμπιακούς αγώνες ,κάτι που μου φάνηκε και λόγω επικαιρότητας ό,τι καλύτερο. Α , παράλληλα με συνόδευε, ένα αίσθημα ζήλειας για τον τυχερό φίλο που θ ' άνοιγε ένα τέτοιο θησαυρό!Σαν τρελλά ερωτευμένος που βλέπει την αγάπη του να του την παίρνουν άλλοι , γιατί αυτός ποτέ δεν της έκανε πρόταση γάμου......